Lord Azazel Güncel Sayfa Ve Hakkında Daha Fazla Bilgi

– https://ancient-forums.com/viewtopic.php?f=5&t=63514 adlı Joy Of Satan Forumu’nun sayfasının çevirisidir-

Bu sayfada sunulan bilgiler ileri düzeyde olup Azazel’i tanımak isteyenler için bilgiler içermektedir. Azazel’in İlâhi İsimleri gibi derin ruhani bilgileri ihtiva eden şeyler vardır.

İlahi İsimler hakkında ek bilgi ile ilgili olarak, Çağırma ve Dua için kullanılacak numerolojik olarak sağlam İlâhi İsimler olan İsimler şunlardır:

İlahi İsimler:

İlahi Sayılar ve Nitelikler:

Sayılar: 5, 7, 20, 36*

Rünler: Sowilo, Raidho, Kenaz*

Zodyak Güç Burcu: Akrep [Yılan Yılanının Dereceleri]*

İlahi Hayvan Sembolü: Piton [yılan türü], Şahin, Güvercin, Yunus, Alaycı Kuş

İlahi Semboller:

Lir (Müzik Enstrümanı)

Güneş Diski

“E” Harfi

Altın Yay & Altın Ok

Lineer konuşmada ondan gelişigüzel bir şekilde Azazel olarak da bahsetmekte bir sakınca yoktur. Azazel Arapça kökenlidir. Hiyeratik isimler yukarıdadır ve çağırma gibi manevi işler için en iyi irtibatı sağlayacaktır.

AZAZEL aka ZAZEL, APOLLO (Yunanca; Parlayan Güneşin Tanrısı), Mithra (Roma), Mitra/Surya (Vedik Dönem), LUGUS/LUGH (İrlanda/Gal), SHAMASH (Babil), UTU (Sümer; Parlayan Bir),* SAMAS (Akad), BABBAR (Sümer), Aşur (Asur), ŞAMİYE (Hathra), SAMYAZA, SEMJAZA, SEMİHAZAH, SEMİHAZAH, (Birçok düşman edebiyatında görüldüğü gibi, Ortadoğu isimlerinden ve unvanlarından alınmıştır.)

Azazel Antik Dünyanın en popüler olmuş Tanrıların biridir. Uzun süredir itibarı olan ve en güçlü Tanrıdır. Kadim Uygarlıkların tüm halkları tarafından takip edilmiştir.

Lord Azazel uyum, heybet, güzellik, sanat ve yüksek maneviyat tanrısıdır. Güneş ile olan güçlü ilişkisi, önemine ve doğasına güçlü bir şekilde uyan bir ilkedir. Tüm tezahürlerinin altında, bir Adalet Tanrısı olmuştur. Karmik bir şekilde insanların hak edilen cezayı aldıklarından ve yine insanların hak ettiklerini kazandıklarından emin olmak için güçlü bir duruş sergiler.

Azazel insanlığa bir çok armağan verdi. Pek çok dilde, “Güneşin altında hiçbir şey gizli kalmaz” ifadesi hala hayatta. Tanrı’nın Sümerce Adı olan Utu, “Dünyada olan her şeyi” görebilmekle ve aynı zamanda insanlar arasındaki ilişkileri gözlemleyebilmekle tanınır. Antik Yunan’da, yasaların ve hukuk sistemlerinin vatandaşlara yanlış veya taciz edici olmaması için, Apollo’nun Kahinine danışılırdı.

Birçok Panteon’daki diğer birçok Pagan tanrısının yanı sıra, Antik Yunanlılar ve diğerleri tarafından  “Apollo” adı altında ibadet edildi. Apollo, göksel bir beden olarak gökyüzündeki Güneş’in özel Tanrısı değil, Güneş’in görkemini ve gücünü temsil eder. Göklerdeki kelimenin tam anlamıyla Güneş, Eski Yunanca’da Tanrı “Helios” dur. Helios, “Helios Apollo” ya da “Güneşin Apollo’sunda” olduğu gibi, Azazel’in büyük güçlerini ve yüksek manevi rütbesini belirtmek için bir unvan olarak da kullanılmıştır.

Apollo’nun güçleri çoktur, ancak sanat, müzik, tıp ve kehanet etrafında toplanmıştır. Kehanet, kişiye geçmişi, bugünü veya geleceği söyleme yeteneği veren tüm kehanet sanatlarını içeren çok ayrıntılı bir uygulamadır. Bu güçlerin her biri, çok fazla derinliğe ve analize sahiptir. Apollon gizemler ve bilgiler açısından çok zengin olduğundan, O’nun hakkında her şeyi açıklamak için bir ansiklopedi gerekir.

Mithra olarak, Romalılar zamanında, Roma’nın gizemlerinin hamisiydi. Orada yine, Güneş ile güçlü bir şekilde ilişkiliydi. Mithraism’de 7 inisiyasyon seviyesi vardı. Vedik literatüründe, yine Güneş ve yeminlerin tutulması ile güçlü bir şekilde ilişkili olan “Mitra” olarak adlandırıldı.

Roma Mithra sembolizminde, Azazel’in ışığı, yasaları verdiğini ve adanmışlara bir yardım eli olarak uzattığını görebiliriz. Apollo olarak onun sembolü, Python [aynı zamanda Kundalini/Yılan ile ilgili] sembolü, inisiye tarafından sağa işaret ediliyor.

Aynı tasvirde, Azazel burada bir elinde kılıcı tutan silahlı görünmektedir. Öte yandan, adanmışlar ile dostane bir şekilde iletişim kurar. Ayrıca bir dağın veya bulutun üzerindeymiş gibi görünen bir adanmışın Tanrı’nın yerine “yükseldiğini” görüyoruz.

İnisiyelerin giydiği Frig Başlığı, Mitra ayinlerinin çok önemli bir simgesidir. Bilincin açılmasını sembolize eder. Birçok tasvirinde olduğu gibi başının etrafında bir Halo ve bir Güneş Diski vardır.

Boğa’nın öldürülmesi birçok şeyin simgesidir. Günlük bir bakış açısıyla boğanın öldürülmesi, kişinin yaratıcı dürtüleri üzerindeki kontrolünün simgesidir. Soldaki yazıtta, Birliği [Mitra ve Boğa tarafından birleştirilmiş] simgeleyen Güneş ve Ay Tanrılarını da görüyoruz.

Apollon, güneş ışınları, ruhsal gücün parlaklığı ile güçlü bir şekilde ilişkilidir. Tanrı’ya verilen unvanlar çok sayıda, geniş , saygın ve onurlu olmuştur. Apollo olarak ona yüzlerce yüceltici sıfat verildi. “Müziğin Tanrısıdır”, müziğin gizli anlamı; gezegensel kürelerin müziği ya da yedi müziksel oktav tarafından temsil edilen varlığın üst seviyeleridir.

Daha derin gizemlerde Apollo, Simya Sanatlarının ve ruhun ışığının işleyişinin en bilge öğretmenidir. Apollo olarak, onun enstrümanı Lirdir ve hepsi 7 ana çakradan birine karşılık gelen Lirin yedi kordonunun her biri tarafından sembolize edilen dünyanın tüm boyutlarının bilgisini sembolize eder. Sonuç olarak, Azazel/Apollo, Eski Yunan Filozofu Plutarch tarafından lirik enstrümanlarını yaratan Hermes veya Thoth ile birlikte “müziğin mucidi” olarak adlandırılmıştır. İki Tanrı da güçlü bir dostluğa dayanan çok yakın bir ilişkiyi paylaşır. Apollo, mantraların ruha ve aynı zamanda gerçek müziğe doğru bir şekilde söylenmesi için bir sembolizm olan müzikle iyileşebilir. Bu tür “şarkılar”, Eski Yunanlılar tarafından “Pe-ans” olarak adlandırıldı.

Arındırıcı olan ayinleri, güneşin insan ruhunu arındırma gücüyle ilgiliydi.  Ek olarak, olağanüstü kehanet yeteneklerine sahip olduğu biliniyordu ve kendisi de bir üstat kahin olan bir Tanrı olarak geleceğe bakma veya kapsamlı kehanet güçleri armağan ediyor. Bu yetenekler, Tanrıların bilgisini kullanarak Ruhu ruhsal olarak arındırmaktan ve yükseltmekten gelir.

Önde gelen bir Yunan filozofu ve Pagan ilahiyatçısı olan Plutarch, “Delpic Epsilon’a İlişkin” adlı eserinde değerli Tanrımız hakkında şöyle yazar:

“Sevgili Apollon, hayatımızın sıkıntılarını iyileştirir, kendisine soracak herkese kehanetler vererek onları çözer, kendisi ise içimize yerleşir (hissiyat olarak kişiyi uyandırır) ve filozoflarda doğru bilgiye doğru soruları sormak için manevi özlemler uyandırır [ logos] . Bunu ruhumuzu gerçeğe açık hale getirerek yapar, diğer birçok şeyde [Tanrı ile ilgili] bariz olan bir şey, aynı zamanda E harfinin kendisini temsil etmesi için yaptığı seçimde de bariz olan bir şey.”

Delphi’deki Apollon tapınağına girip çıkarken söylenmesi gereken “E” harfinin telaffuzuydu. Bu tercihin seçimi, Tanrı’nın büyük bir gizemi olarak kabul edildi. Mektup tam olarak günümüzün “Hey” kelimesi gibi telaffuz edildi. İngilizce konuşanların yanı sıra diğer dilleri de konuşan insanlar arasında ortak bir selamlamadır. Ancak Antik Yunanca’da [Apollon Tapınağı’ndaki selamlama için kullanılan] “Ei” kelimesinin başka bir manevi anlamı vardı. “Gerçekten var olan” olarak tercüme edildi, “mevcut” gücünün yüce bir benzetmesidir. Mühründe de E harfi güçlü bir şekilde sembolize edilmiştir. E harfi ile şakağı arasındaki ilişki burada sikke üzerinde açıkça gösterilmiştir.

Delphi Tapınağı’nın girişinde bilgelik yazıtları vardı. Bunlardan üçü girişteydi.

Birincisi: “KENDİNİZİ BİLİN”: Tüm gizem okulları tarafından binlerce yıldır benimsenen çok önemli bir okült ifade. Apollo burada meditasyonun ve kendini tanımanın önemini anlatıyor. Kendini anlama olmadan, bilgelik yoktur.

İkincisi: “HİÇBİR ŞEY AŞIRI(OLMAMALI/YAPILMAMALI)”: Buradaki aşırılık, bir şeyin eksikliğinin her iki tarafında da dengesizlik ve uyum eksikliği veya uyumsuzluğa ve dolayısıyla hasara neden olan aşırı bolluk durumunu tanımlar. Bu “fazlalık” aynı zamanda ruhun dengesi için de bir şifredir.

Üçüncüsü: “[KESİN] SÖZ VER, SONRA FELAKET”: Bu ifade, “Yalancı güvencenin ardından felaket gelir” olarak tercüme edilir. Bu, üç ifadenin en şifreli olanıdır. Bu ifade, daha sonra felaket getirebilecek yanlış kesinlik (kesin olmayan şeyler ) konusunda aldanmaya karşı şiddetle uyarır. Kişinin kendini söylentilere veya yanlış ideallere “taahhüt etmemesi” konusunda uyarır. Ancak Hristiyanlar bu tavsiyeye kulak verirlerse …

Yeminlere dönersek, Mithra da Azazel’in diğer tüm isimleri gibi, yemin etme ve tutma yeteneği ile güçlü bir şekilde özdeşleşmiştir. Yeminler sadece gerçek yeminlerle değil, aynı zamanda Kadim Gizem okullarındaki sessizlik yeminleriyle de ilgilidir. İrlandalılar için Lugus olarak, aynı zamanda parlak canlılığın Tanrısı ve yeminlerin koruyucusuydu. Mitra ile Vedik kimliğindeki ilişkiler de aynıdır.

Bugün, Tanrılara yemin etmenin çok yaygın bir uygulaması, tüm doktorların [Apollo/Azazel’in iyileştirici güçleriyle açıkça ilişkilendirilen] Hipokrat Yemini’ni verdikleri Yemindir. Modern doktorların uygulamalarında yemin doğru ve bağlayıcıdır.

Modern “Demonoloji”de Apollo, “Apollyon” olarak iftiraya uğradı ve birçok “Grimoire”da bu şekilde görünüyor. Bu bir küfürdür ve Apollyon kelimesi “giden” veya “atılan” anlamına gelir. Bu imâ aynı zamanda İbranilerin her yıl Azazel’i lanetlemek için yaptıkları kan ritüellerinde uçurumdan “atılan” Azazel’in Keçisi ile bağlantılıdır. Apollo, yukarıda bahsedilen tüm olumlu şeyleri ifade ederken, “Apollyon” kelimesi Tanrı’ya küfür görevi görür. Apollon’un düşmanlarının üzerine çekirge laneti gönderdiği de biliniyordu ve düşmana ciddi zararlar veren üç İmparator Apollon’a sıkı sıkıya bağlıydı. Hristiyanlar bugüne kadar İncil’deki “Apollyon” figürünün “Şeytan’ın Astlarından” biri olduğunu ve Roma’ya hükmettiğini ve “Cehennemin Güçleri” tarafından kurulan imparatorluğa hükmettiğini de kabul ettikleri çok güçlü bir Tanrı olduğunu biliyorlar.

Düşmanın karalama metinlerinde bile, düşman tarafından “Büyük İsyan” anlamına gelen “Semihazah” unvanı verilen Azazel, düşmanın zulmüne karşı isyanı gerçekleştirmeleri için diğer Demonlar ile beraber yemin eder. Azazel sorumluluğu kendisinin alacağını söyler. Azazel, düşmanın bizi manen batırma adaletsizliğine karşı direndi. İnsanlığı düşmana karşı koruduğu için bu şekilde iftiraya uğradı.  Aynı şey, Apollon’un diğer Tanrıları savunmak için silah aldığı Gigantomachy’deki “Devler”e veya saf olmayan ruhlara karşı “Olimpiyatçıların” geri kalanına nasıl katıldığına da yansır.

Ne olursa olsun bu efsane, Apollon’un aslında ölümlü bir eşin üzerine “indiğini” ve ona bir oğul verdiğini, efsanede kadının adının “Coronis” olarak geçtiğini ortaya koymaktadır. “Coronis” Yunanca Taç anlamına gelir, yani bu bir alegoridir.

Tüm düşman kaynaklarında Azazel insanlığa yardım etmek için “inişinden” ötürü saldırıya maruz bırakıldı. Bunun çok, çok uzun zaman önce Tanrıların gelişiyle ilgisi var. Azazel’in daha sonra Asclepius adında bir Yarı-Tanrı olarak adlandırılan oğlu olduğunu bilmek önemlidir. Asklepios, modern tıbbın ve şifa sanatlarının babasıdır. Asklepios’un sembolü aynı zamanda babası Python’un da (Yılanın) sembolüdür.

Kutsanmış Tanrı’nın en ünlü öğrencisi ve “Oğlu” olarak kabul edilen, Tyana’nın “Apollonius”uydu. Mucize bir işçi ve Tanrı’ya ulaşan, aynı zamanda tam ölümsüzlüğe ulaşan bir adam olan Apollonius efsanesi üzerine ; Apollonius asla ölmedi. Apollonius’un tüm yazıları, öğretileri ve talimatları, daha sonra, çok sayıda sapıklık ve sahtecilikten sonra, “İsa” adlı var olmayan karaktere sahte bir şekilde akredite edildi. Bunlar, “Tanrı’nın Krallığı içeride” gibi öğretileri ve diğer okült ifadeleri içerir. Elbette bunlar o zamanın Gizem Okullarında da yaygın bir bilgiydi.

Apollonius’un Adı, “Apollon’un O” anlamına gelir, bu nedenle ona Tyana’nın “Apollonius’u” denmiştir. Azazel’in nezaketi ve iyiliği büyüktür ve takipçilerine bahşettiği armağanlar sayısızdır. Apollonius’un, bilgelik, kehanet yeteneği, tanrıya benzer kehanet seviyeleri gibi Apollo ile ilgili geniş güçlere ve aynı zamanda birçok başka güce sahip bir Tanrı olduğu şüphe götürmez bir şekilde biliniyordu. O, zamanın tüm Kadim Rahipleri tarafından bir Tanrı olarak kabul edildi. Herkes tarafından sevildi ve Roma, Orta Doğu, Uzak Doğu, Hindistan, Mısır ve Antik Yunanistan’da dolaştı. Öğretiler, manevi bilgiler verdi ve mistik bilgiye teşvik etti. Yaşayan bir “Tanrı” olarak selamlandı. Apollonius sıradan biriydi, ne kral ne de başka bir şeydi. Yine de, Apollo’ya olan yoğun sevgisi ve aşırı ruhsal çalışkanlığı,ona zamanla bilinen dünyanın tüm ihtişamını kazandırdı. İçinde tam anlamıyla Tanrı Apollon’un bir yönünün yaşadığı düşünülüyordu.

Apollonius, her türlü mucizeyi gerçekleştirebilen, Tanrıların ruhani seviyesine ulaştı. Hayatının sonlarına doğru, ruhsal olarak o kadar gelişmişti ki, ölüleri diriltebildiği ya da şu anda “Işınlanma” veya “İki Konum” dediğimiz şeyi yapabildiği söylenirdi. Bunlar, “İsa” aldatmacasının iddia ettiği “mucizeleri” çok aştı. Apollonius’un esrarengiz figürü herkes tarafından sevilirdi – nereye giderse gitsin insanlar onun vaazlarını dinlemek için akın ederdi ve herkesin hayranlığını kazanırdı.

Gittiği her yere şifa ve pozitiflik yaydı. Zamanın liderleri Apollonius’a ve onun muazzam bilgeliğine boyun eğdi, birçoğu onu bedenli bir tanrı olarak tanırken, bir çok lider ona mektuplar yazdı. Ona verdiği cevaplardan günümüze kalan parçalar var. Apollonius, düşman tarafından yakılıp yok edilen büyük bir yazılı bilgi hazinesi bıraktı.

Apollonius, Kilise tarafından “Şeytani Büyücü” olarak adlandırıldı ve şeytanlaştırıldı.

Zamanın Eski Paganları tarafından kelimenin tam anlamıyla taşlandığı ve “çarmıha gerildiği” bile iddia edilen İsa’nın yahudi aldatmacasının aksine, Apollonius’a gerçekten inanıldı ve sevildi. Apollonius’un sahip olduğu geniş etki nedeniyle, Hıristiyan Kilisesi, Apollonius’la ilgili tüm bilgileri ve sözleri yok etti. Hepsini ortadan kaldıramadığı yerde, iftiralar ile değiştirdi. Apollonius, Erken Hıristiyan Kilisesi tarafından “goetik bir sihirbaz” olarak adlandırıldı ve çok az insanın sahip olduğu bir şekilde karalandı ve iftiralar atıldı. Bu, onu Eski Halkın gerçek Tanrıları üzerinde yaptıklarından farklı olmayan bir karalama girişimiydi.

Kimse “İsa” ya da her neyse onu sevmedi – bu uydurma öykü, masumların kanı üzerinden yükseldi, çoğunlukla “onun adına” kan döken deli imparatorlarca yayıldı, ve tabii ki Tuvanalı Apollonius gibi gerçek “Mesihlere” iftiralar atılarak yapıldı. “İsa”nın imparatorluğunun üzerine kurulduğu tek şey kan.

Apollonius bir insan olarak iftiraya uğrayıp yerine “İsa” geçtiği gibi, Apollon da elbette düşman tarafından sonuna kadar iftiraya uğradı. Azazel bir unvan olarak yeniden adlandırıldı ve hâla İbraniler bugüne kadar ona karşı en özel nefreti ve kızgınlığı taşıyorlar.

Düşmanın Tanrı olarak adlandırdığı “Azazel” ismi iki ayrı kelimeye dayanmaktadır. Bu yalnızca bir unvandır ve Tanrı’nın gerçek Adı değildir. Bunlar Azaz ve EL idi. Düşman tarafından diğer Tanrıların isimleri gibi bu isim hakkında da çok sayıda küfürlü yorumlar yazılmıştır, ancak bunların anlamı günümüz Ortadoğu dillerinin Arapçasında bile açıktır.

“Azaz” kelimesi, “güç” veya “aşırı güç” ile ilgili anlamlarla ilgilidir. “EL” kelimesi basitçe “Tanrı” anlamına gelir, ancak genellikle “Işık” anlamına gelir. Ancak burada Tanrı ruhsal ışığın şifresidir. Bu iki kelimenin bir araya getirilmesi, Azazel’in aşırı gücünü ve ruhsal parlaklığını belirtmek içindir; “Onun Işığı’nın Gücü”. Azazel’in gücü ve yüksek rütbesi daha da açığa çıkar, çünkü düşman metinlerinin çoğu ondan “Kötülüğün Ordularının Lideri”, yani Tanrılar olarak bahseder. Pagan Pantheonun’da olduğu gibi, yüksek öneme sahip konumu, düşman tarafından da açıkça tanınıyor. Azazel’in adı düşman literatüründe “Tanrı’nın Güçlendirdiği” anlamına gelen “Azael” olarak da geçmektedir. Bu yine ışık için bir kod sözcüktür. “Göklerin Sırlarını”  ve ruhsal sırları insanlığa verdiği için de saldırıya uğrar.

Azazel kadar güçlü çok az demon vardır ve çok yüksek rütbelidir. Şeytan, Astarte, Beelzebul ve diğer tüm Tanrılara sadıktır. Ayrıca, bu hiyerarşide çok önemli olduğu, düşmanın saldırılarının çoğunu özellikle Azazel’e odaklandığı, çünkü onun üstün gücünü ve daha yüksek rütbesini ve aynı zamanda kaç tane Tanrı’nın onun altında geliştiğini biliyorlar. Başlarına “Azazel gelirse” işlerinin biteceğini bilirler.

Düşman, sadece bir “İblis”e indirgemek dışında, Azazel’in gücüne karşı saklanmaya çalışmakta o kadar ısrarlıdır ki, en önemli Dini Bayramlarından birini [Yom Kippur] doğrudan Tanrı Azazel’e saldırıya adamışlardır. Bu tarihlerde bir keçi ,ayinler, küfürler ve suistimallerin Abrahimikler tarafından yapıldığı bu tarihlerde vahşileştirilir. Keçi ölmek üzere ıssız bir yere bırakılır ya da yavaş , acılı bir ölüm olması için bir uçurumdan atılır. Keçinin sembolizmi, her iki Pagan kültürünün de simgesidir, ancak her yıl Abrahamikler tarafından gerçekleştirilen bu ritüel saldırıya ilişkin daha birçok şifreli mesaj vardır.

Apollon, dış dünyada çocukların korunmasını temsil eder ve çocukların ve onların eğitiminin koruyucusudur. Apollon, çocukların yetiştiricisi ve koruyucusu olduğu anlamına gelen “Apollo Kourothrophos” olarak adlandırıldı. O, onların yetişkinliğe erişmelerine yardımcı olan ve hayatlarının bu döneminde çocukları koruyan bir güç olarak kabul edildi. Buradaki “Çocuk” aynı zamanda meditasyondan doğan, giderek büyüyen ve aydınlanmaya veya olgunluğa ulaşan yeni ruh için bir kod kelimedir. Doğrusal dünyada, çocukları ve büyümelerini korur ve denetler, aynı zamanda tam yetişkin olmaları için eğitimlerini de korur.

İbrahimi barbar programlarının takipçileri, adaletten kaçmaya çalışmak için yukarıdaki nedenlerle yaparlar, kendilerini Azazel’in yargısından korumaya çalışmak için ritüeller uygularlar. Katolik Kilisesi’nin, Vatikan’ın ve İbranilerin tarihini ve onların bin yıllık reşit olmayanları ve reşit olmayanları cinsel istismara uğratma tarihlerini bilen okuyucuların, durumun neden böyle olduğunu düşünmesine bırakılmalıdır. Kuran’ın “peygamberi” Muhammed ve 9 yaşından küçük olan eşinin burada tanıklık edecekleri bir şey var.

Adı Sanskritçe’de “Ebedi Gerçek” anlamına geldiği için Şeytan nasıl lanetlenirse, Azazel de düşmanın Paganizmin kolektif ihtişamına ve Adalet odaklı doğasına muhalefetiyle lanetlenir. Düşman dinler kanunsuzluğu vaaz eder, suçları süresiz mazur görür, diğer yanağı çevirir vb.

Azazel aynı zamanda Adaletin de kurtarıcısıdır. Müritlerine ve halkına pek çok armağan bahşetse de, iş tanrıların düşmanlarına geldiğinde tam tersi olabiliyor. Çok karanlık felaketler getirebilir ve sevgi dolu yüzünde ne kadar parlak ve güzel olabilirse, düşmanlarına yaptığı lanetler o kadar karanlık ve kasvetli olabilir. Apollon’un lanetleme gücü, oklarını düşmanlarına fırlattığı yayı ile sembolize edildi. Platon’un çalışmasında Sokrates, bu gücü, düşmanlara büyük zarar verebilecek olan “Ok Atma” gücü olarak ifade eder. Apollon Tanrıların güçlü bir koruyucusudur, kötülüğün onlara ulaşmasını engeller.

Üstteki heykel, dünyanın gördüğü en büyük güzel sanat formlarından biridir. Adı “Apollo Belvedere” ve şu anda Vatikan’da bulunuyor. Vatikan bile, Tanrıların ve Kadimlerin sanat eserlerini çalmadan, var olmaya değer bir yapı olarak asla geçemezdi.

Apollon’un güzelliği o kadar geniştir ki, “Apollonian Body” tabiri hala estetik mükemmelliği anlatmak için kullanılan bir tabirdir. Apollo, erkek olmakla güzel bir zarafete sahip olmak arasında çok güçlü bir dengeyi temsil eder.

Apollon, Göksel Apollon’da olduğu gibi, düzenli olarak “Göksel” anlamına gelen “Uranios” olarak adlandırıldı. Manevi bir unvan dışında bu unvan da bu Tanrı’nın güzelliğine işaret etmektedir. Asırlardır Apollo, insan güzelliğinin ve mükemmelliğinin nihai türlerinden biri olarak kabul edildi.

Modern dünyamızda Apollo, biz insanlar için toplu olarak büyük bir ilham kaynağı olmaya devam ediyor. NASA  aya ulaşmak için en önemli görevinin adını Tanrı Apollon’dan almıştır. Aynı zamanda aya ilk başarılı iniş göreviydi. Apollon bu şekilde yıldızlı göğe ulaşmak dışında, ruhunda göğe ulaşmak isteyenler için hala bir ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.

Bu Tanrı ile ruhsal birlikteliğe katılanlar, tüm gücün güçlü bir şekilde üzerlerinde parladığını göreceklerdir.

HAIL AZAZEL!!!